من زنگ صدای فاطمه را دوست دارم.
می بینم مهدیس هم به هشتگ پراکنی افتاده و با همان لحن جدی زیر عکسش نوشته اگه می خواین همکاری کنین اعلام کنین که گروه بزنیم!
چند بار نظر می گذارم کمک خواستی صدایم کن و پاک می کنم...
بعد می روم توی پیله ی تنهایی خودم و یاد کوثر می افتم که می گفت مهدیس جزو خواص است....
و زیر لب غر غر می کنم و به دختر تپلوی کوچک افتخار....
فکر می کنم لابد در دنیای آبی و اناری آنها همه چیز خوب است، مثل هاگوارتز.
هنوز هم آنجا همه چیز خوب است، حتی میان آن جنگ آخر کتاب که در و دیوار مدرسه ی جادوگری پایین ریخته بود بازهم همه چیز خوب بود.
و این خاصیت نوجوانی است...
لابد...
پ.ن: دوست داشتنی بچه ها برای خودشان است و متاسفانه باید بگویم حق اظهار نظر کردن و وای گفتن در این مورد نداری! :|
